امنیت Zero Trust یک رویکرد نوین در دنیای سایبری است که اصل آن بر «هیچ چیز ذاتاً قابل اعتماد نیست» استوار است. در این مدل، هر کاربر، دستگاه و درخواست باید قبل از دسترسی به منابع سازمانی، بارها احراز هویت و اعتبارسنجی شود. نتیجه آن کاهش چشمگیر خطر نفوذ، نشت اطلاعات و حملات سایبری است.
شرکت Trellix با ارائه محصولاتی مانند EDR، XDR، DLP و ePO به سازمان‌ها کمک می‌کند این مدل امنیتی را به‌صورت عملی پیاده‌سازی کنند. اگر مدیر سازمان هستید و به دنبال افزایش امنیت داده‌ها، شبکه و نقاط پایانی هستید، Zero Trust یک انتخاب راهبردی و آینده‌نگرانه است.
اصول مدل امنیتی Zero Trust
معماری Zero Trust برای پیاده‌سازی، بر چند اصل اساسی استوار است که رعایت آن‌ها برای موفقیت این مدل ضروری است:
-
تأیید مداوم هویت و دسترسی: هیچ درخواست دسترسی بدون بررسی پذیرفته نشود. هر زمان که کاربری قصد دسترسی به یک منبع را دارد، لازم است هویت او و وضعیت امنیتی دستگاهش دوباره احراز هویت و تأیید شود. این کار به صورت مداوم انجام می‌شود تا اطمینان حاصل شود تنها کاربران مجاز به منابع دسترسی دارند.
-
حداقل‌سازی سطح دسترسی (اصل کمترین دسترسی): به هر کاربر یا دستگاه تنها در حد نیاز و وظایفش دسترسی داده شود. این اصل حداقل دسترسی باعث می‌شود در صورت به خطر افتادن یک حساب کاربری، مهاجم نتواند به بخش‌های گسترده‌ای از سیستم دسترسی یابد و شعاع آسیب به حداقل برسد.
-
بخش‌بندی شبکه و منابع: شبکه و منابع سازمان به بخش‌های کوچکتر (مناطق امن) تقسیم می‌شوند تا حرکت مهاجمان در صورت نفوذ محدود شود. به عبارتی، حتی اگر بخشی از شبکه دچار نفوذ شود، مهاجم به سادگی قادر به حرکت جانبی به سایر بخش‌ها نخواهد بود.
-
پایش رفتاری و خودکارسازی پاسخ: بهره‌گیری از نظارت پیوسته بر فعالیت کاربران و دستگاه‌ها و جمع‌آوری خودکار داده‌های مرتبط (هویت، نقطه پایانی، تراکنش‌ها و غیره) کمک می‌کند هرگونه رفتار مشکوک سریع تشخیص داده شده و پاسخ مناسب به صورت خودکار یا نیمه‌خودکار اعمال شود. استفاده از فناوری‌هایی نظیر احراز هویت چندعاملی، ارزیابی وضعیت امنیتی دستگاه قبل از دسترسی، رمزنگاری داده‌ها و تحلیل هوشمند رفتار کاربران در این زمینه نقش کلیدی دارد.
با تکیه بر این اصول، رویکرد Zero Trust در مقایسه با مدل‌های سنتی که براساس “اعتماد ضمنی به داخل شبکه” بودند کاملاً متفاوت عمل می‌کند. نتیجه‌ی اجرای Zero Trust آن است که سازمان به طور مداوم نظارت و اطمینان حاصل می‌کند که هر کاربر و دستگاه دارای مجوزها و شرایط لازم برای هر بار دسترسی هستند و هیچ اعتماد پیش‌فرضی وجود ندارد.
مزایای Zero Trust برای سازمان‌ها
بکارگیری مدل امنیتی Zero Trust مزایای چشمگیری برای سازمان‌ها و کسب‌وکارها به همراه دارد که برخی از مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از:
-
کاهش سطح حمله و جلوگیری از نفوذ: به دلیل اعمال کنترل‌های دسترسی سخت‌گیرانه و بخش‌بندی دقیق، سطح حمله به شدت کاهش می‌یابد و نفوذ مهاجمان به بخش‌های مختلف شبکه دشوارتر می‌شود. به عبارتی Zero Trust مانع حرکت آزادانه‌ی مهاجم در شبکه شده و امکان دسترسی غیرمجاز را محدود می‌کند.
-
کاهش ریسک نقض داده و تهدیدات داخلی: با اجرای سیاست دسترسی کمترین میزان ممکن، حتی در صورت به خطر افتادن یک حساب کاربری یا وجود کاربر داخلی بدخواه، ریسک نشت داده‌ها و سوءاستفاده از منابع حساس کاهش می‌یابد. Zero Trust با محدود کردن دسترسی هر نقش فقط به منابع موردنیاز خود، احتمال رخنه‌ی داده‌ها و حملات از درون را به حداقل می‌رساند.
-
بهبود انطباق با مقررات: Zero Trust به سازمان‌ها کمک می‌کند مطابق با استانداردهای امنیتی و الزامات قانونی عمل کنند. با پیاده‌سازی سیاست‌های دسترسی دقیق، ثبت وقایع دسترسی و پایش فعالیت کاربران، تطبیق با مقرراتی نظیر حفاظت از داده‌ها و حریم خصوصی آسان‌تر حاصل می‌شود.
-
سازگاری با محیط‌های مدرن (ابر و دورکاری): مدل Zero Trust برای انواع زیرساخت‌های ابری، محیط‌های هیبریدی و نیروی کار از راه دور قابل اجرا است. در دورانی که بسیاری از سرویس‌ها به ابر منتقل شده و کارکنان از هر مکانی به منابع سازمان متصل می‌شوند، Zero Trust امنیت یکنواختی را مستقل از محل اتصال فراهم می‌کند و نگرانی از ناامن بودن شبکه‌های بیرونی را برطرف می‌سازد.
-
آمادگی در برابر تهدیدات آینده: با اتخاذ رویکرد “همواره در حالت رخنه” و پایش مستمر تهدیدات، Zero Trust یک استراتژی آینده‌نگر به سازمان می‌دهد. این مدل به گونه‌ای طراحی شده که با تغییر روش‌های حمله و پیشرفت فناوری‌ها قابل تطبیق بوده و سازمان را در برابر تهدیدات نوظهور چابک‌تر می‌کند.
به طور خلاصه، Zero Trust موجب تقویت چشمگیر وضعیت امنیتی سازمان می‌شود و در عین حال اعتماد کاربران و مشتریان را نسبت به حفاظت از داده‌هایشان افزایش می‌دهد. سازمان‌هایی که این رویکرد را اجرا کرده‌اند، علاوه بر کاهش حوادث امنیتی، آمادگی بهتری برای کار در محیط‌های نوین دیجیتال و مواجهه با سناریوهای بحرانی دارند.
نقش محصولات ترلیکس در پیاده‌سازی Zero Trust
اجرای موفق Zero Trust تنها با تدوین سیاست ممکن نیست، بلکه نیازمند مجموعه‌ای از ابزارها و راهکارهای امنیتی هماهنگ است. شرکت Trellix (ترلیکس) به عنوان یکی از ارائه‌دهندگان پیشرو راهکارهای امنیت سایبری سازمانی، مجموعه‌ای یکپارچه از محصولات را عرضه می‌کند که می‌توانند در پیاده‌سازی معماری Zero Trust بسیار موثر باشند. در ادامه به چند محصول کلیدی Trellix و نقش هر یک در این معماری اشاره می‌کنیم:
-
ترلیکس EDR (Endpoint Detection & Response – تشخیص و پاسخ نقطه پایانی): راهکار EDR ترلیکس برای شناسایی خودکار تهدیدات در نقاط پایانی سازمان طراحی شده است. این سیستم با نظارت مداوم بر رفتارهای مشکوک روی دستگاه‌های کاربری و سرورها (چه در محیط داخلی سازمان، چه در ابر و حتی شبکه‌های ایزوله) می‌تواند طیف وسیعی از حملات – از باج‌افزارهایی که در حال آماده‌سازی هستند تا تلاش مهاجمان برای استخراج داده – را به سرعت تشخیص داده و متوقف کند. Trellix EDR با واکنش سریع در سطح endpoint به اجرای اصل “همیشه تأیید کن” کمک کرده و جلوی فعالیت غیرعادی را در همان ابتدای وقوع می‌گیرد. این ابزار یکی از ارکان اصلی برای کشف تهدیدات پنهان در داخل شبکه و جلوگیری از گسترش آن‌ها است.
-
ترلیکس XDR (Extended Detection & Response – تشخیص و پاسخ گسترش‌یافته): پلتفرم XDR در ترلیکس یک سکوی هوشمند و یکپارچه‌ی شناسایی تهدید است که داده‌های امنیتی را از لایه‌های مختلف – شامل نقاط پایانی، ترافیک شبکه، بارهای کاری ابری و سایر ابزارها – به صورت متمرکز گردآوری و همبسته‌سازی می‌کند. این دید جامع به تیم امنیت امکان می‌دهد تا تهدیدات را سریع‌تر شناسایی کرده و به حوادث با کارایی بیشتری پاسخ دهند. Trellix XDR با بهره‌گیری از هوش مصنوعی و یادگیری ماشین، هشدارهای دریافتی از منابع مختلف را تحلیل کرده و ارتباط بین رویدادهای ظاهراً پراکنده را آشکار می‌کند. به این ترتیب سازمان می‌تواند تمامی نقاط ضعف و رخنه‌های احتمالی را در یک کنسول واحد تحت نظر داشته باشد و سیاست‌های Zero Trust (مانند نظارت همه‌جانبه و واکنش خودکار) را به شکل متمرکز عملیاتی کند. این پلتفرم عملاً ستون فقرات معماری Zero Trust در راهکارهای ترلیکس محسوب می‌شود و با کاهش سیلوهای اطلاعاتی و فراهم کردن دید یکپارچه امنیتی، اجرای Zero Trust را تسریع می‌بخشد.
-
ترلیکس DLP (Data Loss Prevention – جلوگیری از نشت داده): یکی از اصول مهم Zero Trust حفاظت از داده‌های حساس و محرمانه سازمان در برابر دسترسی یا خروج غیرمجاز است. راهکار DLP شرکت ترلیکس دقیقاً با همین هدف طراحی شده است. Trellix DLP محافظت جامعی برای اطلاعات حساس از «کیبورد تا کلاود» ارائه می‌دهد. این محصول با کشف و طبقه‌بندی خودکار داده‌های حساس در سراسر سازمان و اعمال خط‌مشی‌های کنترلی، جلوی نشت اطلاعات از طریق ایمیل، وب، دستگاه‌های جانبی، فضای ابری و سایر کانال‌ها را می‌گیرد. به کمک DLP، حتی اگر مهاجمی به شبکه دسترسی پیدا کند یا کاربری داخلی قصد تخلف داشته باشد، سیاست‌های Zero Trust مانع خروج داده‌های حیاتی خواهد شد. همچنین قابلیت‌های گزارش‌دهی و هشداردهی در DLP به تیم امنیت اجازه می‌دهد رویدادهای نقض سیاست را در زمان واقعی رصد کرده و اقدامات اصلاحی انجام دهند.
-
Trellix ePolicy Orchestrator (ePO – ارکستریتور پالیسی‌ترلیکس): برای مدیریت یکپارچه‌ی راهبرد Zero Trust در سازمان، نیاز به یک کنسول مرکزی است که بتواند تمام سیاست‌ها و ابزارهای امنیتی را هماهنگ کند. Trellix ePO دقیقاً همین نقش را ایفا می‌کند؛ یک پلتفرم مدیریت متمرکز که تمامی راهکارهای امنیتی از جمله امنیت نقاط پایانی، DLP، اطلاعات تهدید و … را در یکجا گرد هم می‌آورد تا پیاده‌سازی و اعمال سیاست‌ها به‌سادگی انجام شود. از طریق ePO، مدیران می‌توانند سیاست‌های Zero Trust را به صورت متمرکز در کل سازمان تعریف و اعمال کنند، دسترسی‌ها و رویدادها را تحت نظر بگیرند و از یک «دید واحد» نسبت به وضعیت امنیتی بهره‌مند شوند. به عنوان مثال، ePO امکان می‌دهد که وضعیت تمامی دستگاه‌ها، کاربران و رخدادهای امنیتی در یک داشبورد یکپارچه مشاهده شود و در صورت مشاهده رفتار غیرعادی در هر بخش، سریعا اقدامات مقتضی (مثل محدودسازی دسترسی یا قرنطینه‌ی دستگاه) انجام گیرد. به طور خلاصه، Trellix ePO با ساده‌سازی مدیریت سیاست‌های امنیتی و یکپارچه‌سازی کنترل‌ها نقش ستون فرماندهی را در معماری Zero Trust ایفا می‌کند و تضمین می‌کند که هیچ نقطه‌ای از شبکه بدون نظارت و کنترل باقی نماند.
علاوه بر موارد فوق، Trellix راهکارهای مکمل دیگری نیز در سبد خود دارد – مانند امنیت ایمیل، حفاظت شبکه، رمزنگاری داده و … – که همگی می‌توانند در کنار هم یک چارچوب چند‌لایه Zero Trust را شکل دهند. یکپارچگی این ابزارها با یکدیگر از طریق پلتفرم XDR و مدیریت مرکزی ePO، موجب می‌شود سازمان‌ها بدون افزایش پیچیدگی مدیریت بتوانند سطوح مختلف معماری Zero Trust را پوشش دهند.
جمع‌بندی
Zero Trust یک تحول ضروری در نگرش به امنیت سایبری است که به سازمان‌ها امکان می‌دهد بدون اتکا به مرزهای سنتی شبکه از دارایی‌های دیجیتال خود محافظت کنند. در این رویکرد، اعتماد پیش‌فرض جایی ندارد و هر کاربر، دستگاه یا سرویس باید صلاحیت خود را برای دسترسی در هر لحظه ثابت کند. اجرای Zero Trust هرچند ممکن است در ابتدا پیچیده به نظر برسد، اما مزایای چشمگیر آن در کاهش حملات و حفظ اعتبار سازمان انکارناپذیر است. خوشبختانه، با وجود راهکارهای پیشرفته‌ای که شرکت‌هایی نظیر Trellix ارائه می‌دهند، پیمودن مسیر Zero Trust برای سازمان‌ها آسان‌تر شده است. پلتفرم امنیتی هوشمند ترلیکس با دید گسترده نسبت به تهدیدات و کنترل متمرکز بر همه لایه‌ها به مدیران امکان می‌دهد معماری Zero Trust را به شکل عملیاتی و مؤثر پیاده‌سازی کنند. به یاد داشته باشیم که Zero Trust یک محصول یا فناوری واحد نیست، بلکه یک معماری و فرهنگ سازمانی جدید در حوزه امنیت است. ترکیب سیاست‌گذاری درست، آموزش کارکنان و بهره‌گیری از ابزارهای مناسب (مانند محصولات Trellix) می‌تواند این فرهنگ را در سازمان نهادینه کند. در نهایت، سازمان‌هایی که امروز به سمت مدل Zero Trust حرکت می‌کنند، نه تنها امنیت فعلی خود را ارتقا می‌بخشند، بلکه زیرساخت دفاعی منعطف‌تری برای مقابله با چالش‌های امنیتی آینده بنا می‌نهند – چیزی که برای موفقیت و تداوم کسب‌وکار در عصر تحول دیجیتال حیاتی است.